Nasze Sprawy

Boże Ciało w Łaskarzewie

Zamieszczone przez eryk | Kategorie Relacje

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, a tradycyjnie: Boże Ciało – to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu. Wierni szczególnie wspominają Ostatnią Wieczerzę i Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Uroczystość Bożego Ciała ma charakter dziękczynny i radosny. W Polsce obchodzi się ją w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, jest to zawsze 60 dni po Wielkanocy. Najwcześniej może przypaść 21 maja, najpóźniej 24 czerwca. W tym roku Boże Ciało wypadło 23 czerwca.

Inicjatorką ustanowienia tego święta była św. Julianna z Cornillon (1193-1258). W roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. W roku 1246 w Liege odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. W 1264 r. papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV bulla ta nie została ogłoszona, a tym samym uroczystość nie została zatwierdzona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII, który umieścił powyższą bullę w Klementynach (1317). Od wieku XIV spotykamy się z Uroczystością Bożego Ciała w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii i w Mediolanie. Od wieku XV przyjął się w Niemczech zwyczaj procesji do czterech ołtarzy. Do roku 1955 obowiązywała także oktawa, w czasie której Chrystus Pan odbierał wyrazy przebłagania, hołdu, dziękczynienia i błagania. W Polsce po raz pierwszy wprowadził tę uroczystość biskup Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej. W 1420 na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy.

Od dawna w niektórych rejonach istnieje zwyczaj, że lud przynosi do kościoła wianki ziół. Tam zostawia je przez całą oktawę. W oktawie kapłan je poświęca, po czym zabiera się je do domu. Zawiesza je na ścianie, by chroniły od choroby lub poszczególne gałązki umieszcza na polach, by lepiej rosły plony i by Bóg zachował je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach — w tym i u nas, w Łaskarzewie — drzewka i gałęzie, którymi był przystrojony kościół i ołtarze, zabierane są do domów lub na pola i tam się je zawiesza. Kiedyś ich część palono, aby dym odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.